podnieta

podnieta (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔdʲˈɲɛta], AS: [podʹńeta], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyrażenie lub działanie zachęcające do wykonania określonego czynu

(1.2) pot. stan zachwytu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podnieta	podniety
dopełniacz	podniety	podniet
celownik	podniecie	podnietom
biernik	podnietę	podniety
narzędnik	podnietą	podnietami
miejscownik	podniecie	podnietach
wołacz	podnieto	podniety

przykłady:

(1.1) Doping kibiców był dla niemieckich piłkarzy zbyt słabą podnietą wobec przewagi drużyny z Mediolanu.

(1.2) Ale masz podnietę z kupna tego Rolexa! Naprawdę nie ma się czym chwalić!

(1.2) Ten film jest byle jaki, a ty masz z niego tyle podniety.

składnia:

kolokacje:

(1.1) podnieta twórcza, podnieta seksualna

(1.2) bez podniety

synonimy:

(1.1) zachęta, pobudka, bodziec

(1.2) gorączka, podniecenie, pot. podjarka, zachwyt

antonimy:

(1.1) hamulec

(1.2) marazm, rozprzężenie, bezwład, nuda

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. podniecać ndk., podniecić dk.

rzecz. podniecenie n, podniecanie n

przym. podniecony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) incentive, stimulus
• esperanto: (1.1) stimulo
• interlingua: (1.1) incentivo
• jidysz: (1.1) שטופּ m (sztup)
• włoski: (1.1) incentivo m, pungolo m

źródła: