pocieszyciel
pocieszyciel (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ten, który daje pocieszenie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pocieszyciel pocieszyciele dopełniacz pocieszyciela pocieszycieli celownik pocieszycielowi pocieszycielom biernik pocieszyciela pocieszycieli narzędnik pocieszycielem pocieszycielami miejscownik pocieszycielu pocieszycielach wołacz pocieszycielu pocieszyciele
- przykłady:
- (1.1) Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela, da wam, aby z wami był na zawsze.[1]
- (1.1) Gdzie mam szukać pocieszycieli dla ciebie?[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pociecha ż, cieszenie n, pocieszanie n, pocieszenie n
- forma żeńska pocieszycielka ż
- czas. pocieszać ndk., pocieszyć dk., cieszyć ndk., ucieszyć dk.
- przym. pocieszny
- przysł. pociesznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) consoler, comforter
- bułgarski: (1.1) утешител m
- fiński: (1.1) lohduttaja
- interlingua: (1.1) consolator
- łaciński: (1.1) consolator m
- portugalski: (1.1) consolador m
- rosyjski: (1.1) утешитель m
- włoski: (1.1) consolatore m
- źródła: