plusz
plusz (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plusz plusze dopełniacz pluszu pluszów celownik pluszowi pluszom biernik plusz plusze narzędnik pluszem pluszami miejscownik pluszu pluszach wołacz pluszu plusze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) aksamit, welur, welwet, manchester
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) plush
- bułgarski: (1.1) плюш m
- chiński standardowy: (1.1) 长毛绒 (chángmáoróng)
- chorwacki: (1.1) pliš m
- czeski: (1.1) plyš m
- duński: (1.1) plys n
- estoński: (1.1) plüüs
- fiński: (1.1) plyysi
- francuski: (1.1) peluche ż
- hiszpański: (1.1) peluche m
- holenderski: (1.1) pluche n/m
- indonezyjski: (1.1) kain bulu
- islandzki: (1.1) pluss n
- japoński: (1.1) フラシ天
- kataloński: (1.1) peluix m
- koreański: (1.1) 플러시 천
- litewski: (1.1) pliušas m
- łotewski: (1.1) plīšs m
- niemiecki: (1.1) Plüsch m
- norweski (bokmål): (1.1) plysj m
- norweski (nynorsk): (1.1) plysj m
- nowogrecki: (1.1) βελούδο n, κατιφές m, φέλπα ż, πλους n
- portugalski: (1.1) peluche m, braz. port. pelúcia ż
- rumuński: (1.1) pluş n
- serbski: (1.1) плиш m
- słowacki: (1.1) plyš m
- słoweński: (1.1) pliš m
- szwedzki: (1.1) plysch w
- turecki: (1.1) pelüş
- ukraiński: (1.1) плюш m
- węgierski: (1.1) plüss
- wilamowski: (1.1) plüs m
- włoski: (1.1) felpa ż, peluche ż
- źródła: