plads

plads (język duński)

pladsen (1.3) i Skagen

wymowa:

Dania: [ˈplas]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nijaki

(1.1) miejsce (obszar lub punkt w przestrzeni)

(1.2) miejsce (niezajęte przez nic, wolne do umieszczenia w nim czegoś)

(1.3) archit. plac

odmiana:

(1) en plads, pladsen, pladser, pladserne

przykłady:

(1.2) Bælgfrugter, grøntsager samt nødder og frø skal have mere plads på tallerkenen, mens der bliver mindre plads til mælkeprodukter samt ris og pasta. → Owoce roślin strączkowych, warzywa oraz orzechy i nasiona powinny mieć więcej miejsca na talerzu, podczas gdy mniej miejsca powinno być dla nabiału oraz ryżu i makaronu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tage plads → zająć miejsce

synonimy:

(1.1) sted

(1.2) rum

(1.3) torv

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

banke på plads / sætte på plads → pokazać, gdzie jest czyjeś miejsce / usadzić

etymologia:

dolnoniem. platse

uwagi:

źródła: