pierwotniak

pierwotniak (język polski)

pierwotniak (1.1) pod mikroskopem

wymowa:

IPA: [pʲjɛrˈvɔtʲɲak], AS: [pʹi ̯ervotʹńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. mikroskopijnej wielkości zwierzę jednokomórkowe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pierwotniak	pierwotniaki
dopełniacz	pierwotniaka	pierwotniaków
celownik	pierwotniakowi	pierwotniakom
biernik	pierwotniaka	pierwotniaki
narzędnik	pierwotniakiem	pierwotniakami
miejscownik	pierwotniaku	pierwotniakach
wołacz	pierwotniaku	pierwotniaki

przykłady:

(1.1) Wymieńcie dowolne trzy gatunki pierwotniaków.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zakażenie pierwotniakami

synonimy:

(1.1) jednokomórkowiec, protista zwierzęcy

antonimy:

(1.1) wielokomórkowiec

hiperonimy:

(1.1) drobnoustrój

hiponimy:

(1.1) ameba, euglena, lamblia, orzęsek, pantofelek, promienica, rzęsistek, sporowiec, wiciowiec, zarodziec

holonimy:

meronimy:

(1.1) organella

wyrazy pokrewne:

rzecz. pierwotność ż, pierwotek m

przym. pierwotniakowy, pierwotny, przeciwpierwotniakowy

przysł. pierwotnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) protozoan, protozoon
• czeski: (1.1) prvok m
• hiszpański: (1.1) protozoario m
• łaciński: (1.1) protozoon n
• niemiecki: (1.1) Protozoon n, Urtier n

źródła: