parkere

parkere (język duński)

biler parkerede (1.1) foran en kirke

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) parkować

odmiana:

(1.1) at parkere, parkerer, parkerede, parkeret

przykłady:

(1.1) Leon parkerede på fortovet og fik en bøde på 600 kr. → Leon zaparkował na chodniku i dostał mandat w wysokości 600 koron.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. parkering

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. parquer

uwagi:

źródła:

parkere (esperanto)

morfologia:

parker•e

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) na pamięć, z pamięci

odmiana:

przykłady:

(1.1) Mi povas tion parkere ludi. → Mogę to zagrać z pamięci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) laŭmemore, memore

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. parkerigi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

parkere (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) parkować

odmiana:

(1.1) å parkere, parkerer, parkerte, parkert

przykłady:

(1.1) Det er forbudt å parkere her! → Nie wolno tu parkować!.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: