parę
Wygląd
parę (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
liczebnik nieokreślony
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik parę dopełniacz paru celownik paru biernik parę narzędnik paroma / rzad. paru[1][2] miejscownik paru wołacz parę
- przykłady:
- (1.1) Mam jeszcze parę ciekawych fimów płaszcza i szpady.
- (1.1) Obawiam się, że te parę groszy, które mam przy sobie, nie wystarczy na bilet.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kilka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) a couple of
- dolnołużycki: (1.1) pór
- francuski: (1.1) quelques
- niderlandzki: (1.1) een paar n
- niemiecki: (1.1) ein paar n
- szwedzki: (1.1) ett par, några
- ukraiński: (1.1) де́кілька, pot. два (пару)
- włoski: (1.1) paio, alcuni, qualche
- źródła:
- ↑ Hasło „parę” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 490.
- ↑ Hasło „parę” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 749 i 750.