Przejdź do zawartości

pantograf

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pantograf (język polski)

[edytuj]
pantograf (1.1)
pantograf (1.2)
wymowa:
IPA[pãnˈtɔɡraf], AS[pãntograf], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przyrząd kreślarski do wykonywania powiększeń lub pomniejszeń; zob. też pantograf (przyrząd kreślarski) w Wikipedii
(1.2) przyrząd służący do pobierania prądu z napowietrznej sieci trakcyjnej przez pojazdy szynowe; zob. też odbierak prądu w Wikipedii
(1.3) urządzenie służące do mocowania silnika przyczepnego na małych jachtach żaglowych; zob. też pantograf (żeglarstwo) w Wikipedii
(1.4) rozbudowany przyrząd pełniący rolę wieszaka w nowoczesnych szafach.
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) odbierak prądu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pantografowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też pantograf w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
pantograf (1.1)
pantograf (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) pantograf (przyrząd kreślarski)[1]
(1.2) pantograf, odbierak prądu[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pantografový, pantografický
przysł. pantograficky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: