palant
Wygląd
palant (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) sport. zespołowa gra na punkty z użyciem drewnianego kija i gumowej piłeczki; zob. też palant w Wikipedii
- (1.2) sport. reg. zespołowa gra na punkty z użyciem drewnianego kija i tzw. kluchy
- (1.3) sport. kij służący do grania w palanta (1.1-2)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik palant palanty dopełniacz palanta palantów celownik palantowi palantom biernik palanta palanty narzędnik palantem palantami miejscownik palancie palantach wołacz palancie palanty - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik palant palanty dopełniacz palanta palantów celownik palantowi palantom biernik palanta palantów narzędnik palantem palantami miejscownik palancie palantach wołacz palancie palanty ndepr. M. i W. lm: (ci) palanci
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) szlagbal
- (1.2) reg. kuj. klucha
- (1.3) podbijak
- (2.1) pot. dureń, głąb, głupek, pacan, patafian, skurczybyk; wulg. chuj, dupek, fiut, kutafon
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) wł.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) jerk
- czeski: (2.1) vůl m
- francuski: (2.1) con
- hiszpański: (2.1) gilipollas
- niemiecki: (1.1) Schlagball m
- rosyjski: (2.1) козёл m
- włoski: (2.1) coglione m
- źródła:
- ↑ Super Express, nr 20/2, Warszawa, 1998 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.