pół
Wygląd
pół (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
liczebnik ułamkowy
rzeczownik, forma fleksyjna
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) na pół • półmaska • półwczesny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poła ż, połowinki nmos, połowa ż, połówka ż, połóweczka ż, połowica ż
- przym. połówkowy
- przysł. wpół
- licz. półtora, półtorej
- tem. słow. pół-
- związki frazeologiczne:
- pół biedy • za pół ceny
- etymologia:
- uwagi:
- w złożeniach z rzeczownikiem występującym w dopełniaczu, pisownia liczebnika jest rozłączna, np. pół domu, pół łyżki, pół miasta, pół szklanki; por. pół-
- w zdaniach, gdzie dwa wyrazy z cząstką pół określają to samo pojęcie, wyraz pół zapisujemy rozłącznie
- pół z przyimkami do, na, o, od, po, przez, przy i za zapisujemy rozdzielnie, np. podzielmy to na pół, dostali po pół czekolady, przez pół drogi rozmawiała
- pół z przyimkiem w zapisujemy łącznie lub rozdzielnie:
- rozłącznie (w pół) w znaczeniu „w połowie”, np. przerwać w pół słowa, stanąć w pół drogi
- łącznie (wpół) w znaczeniach: „w pasie”, np. objął Annę wpół; „na połowie”, np. zgiąć arkusz wpół; „niecałkowicie, po części”, np. patrzyli na wpół drwiąco (ale: patrzyli wpółdrwiąco – zob. pół-); „moment w połowie jakiejś godziny”, np. jest wpół do drugiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) half
- arabski: (1.1) نصف (niṣf / nuṣf)
- baskijski: (1.1) erdi
- chiński standardowy: (1.1) 半 (bàn)
- chorwacki: (1.1) pola
- dolnołużycki: (1.1) poł
- duński: (1.1) halv
- esperanto: (1.1) duono
- górnołużycki: (1.1) poł
- islandzki: (1.1) hálfur
- jidysz: (1.1) האַלבן (halbn)
- łaciński: (1.1) dimidium, dimidius, semis
- niemiecki: (1.1) halb
- nowogrecki: (1.1) μισό n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) пол, половина
- szkocki: (1.1) hauf
- szwedzki: (1.1) halv
- ukraiński: (1.1) пів
- węgierski: (1.1) fél
- wilamowski: (1.1) hołp, hołwy
- źródła: