osnowa

osnowa (język polski)

osnowa (1.1) (nr 1) i wątek (nr 2)

osnowa (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔsˈnɔva], AS: [osnova] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) włók. sposób ułożenia nici w tkaninie, w które wplata się nici wątku; także same nici tworzące ten układ; zob. też osnowa (tkactwo) w Wikipedii

(1.2) w powieści, filmie lub innym utworze fabularnym – tło wydarzeń

(1.3) przen. książk. baza, podstawa

(1.4) geod. wybrany zestaw punktów w terenie, podstawa konstrukcji mapy; zob. też osnowa geodezyjna w Wikipedii

(1.5) praw. zasadnicza treść wniosku, dokładnie określone żądanie

(1.6) środ. sport. strzelectwo konspekt zajęć strzeleckich

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	osnowa	osnowy
dopełniacz	osnowy	osnów
celownik	osnowie	osnowom
biernik	osnowę	osnowy
narzędnik	osnową	osnowami
miejscownik	osnowie	osnowach
wołacz	osnowo	osnowy

przykłady:

(1.1) Ręce pani Pauliny (…) z wielką zręcznością i wprawą przerzucały pomiędzy osnową klocki również nićmi owinięte.

(1.3) Na wsi, lubo także strój i zabawa stanowiły główną osnowę mego życia, bywały jednak całe dnie ciszy, godziny rozmyślań.

składnia:

kolokacje:

osnowa opony • osnowa stopu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. osnowowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.5) zobacz też: petitum

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) warp
• baskijski: (1.1) irazki
• duński: (1.1) trend w
• esperanto: (1.1) varpo; (1.3) bazo, koro
• francuski: (1.1) fil de chaîne m
• hiszpański: (1.1) urdimbre ż
• nowogrecki: (1.1) στημόνι n
• rosyjski: (1.1) основа ż
• ukraiński: (1.1) основа ż
• wilamowski: (1.1) ogysier n
• włoski: (1.1) ordito m

źródła: