Przejdź do zawartości

osiedlić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

osiedlić (język polski)

[edytuj]
wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: o•sied•lić[1]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. osiedlać)

(1.1) pozwolić komuś gdzieś zamieszkać

czasownik zwrotny dokonany osiedlić się (ndk. osiedlać się)

(2.1) zamieszkać gdzieś
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osiedle n, osiedlanie n, osiedlenie n, osiedleniec mos, osiedliny nmos, dosiedlanie n, dosiedlenie n, poosiedlanie n, powysiedlanie n, pozasiedlanie n, przesiedlanie n, przesiedlenie n, przesiedleniec mos, rozsiedlanie n, rozsiedlenie n, wysiedlanie n, wysiedlenie n, wysiedleniec mos, wysiedlona ż, wysiedlony mos, zasiedlanie n, zasiedlenie n, zasiedleniec mos, zasiedliny nmos
czas. osiedlać ndk., dosiedlać ndk., dosiedlić dk., poosiedlać dk., powysiedlać dk., pozasiedlać dk., przesiedlać ndk., przesiedlić dk., rozsiedlać ndk., rozsiedlić dk., wysiedlać ndk., wysiedlić dk., zasiedlać ndk., zasiedlić dk.
przym. osiedleniowy, osiedleńczy, osiedlowy, przesiedleńczy, wysiedleńczy, zasiedleniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „osiedlić” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 817.