ork
ork (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ork orki / orkowie[2] dopełniacz orka orków celownik orkowi orkom biernik orka orki / orków narzędnik orkiem orkami miejscownik orku orkach wołacz orku orki / orkowie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ork orki dopełniacz orka orków celownik orkowi orkom biernik orka orki narzędnik orkiem orkami miejscownik orku orkach wołacz orku orki
- przykłady:
- (1.1) Za goblinami szli orkowie, a za orkami cała chmara innych obrzydliwych stworów.
- (2.1) W przerwach między bitwami pijane orki wychodziły z opancerzonych transporterów. Chodzili po domach z karabinami maszynowymi i straszyli bezbronnych cywilów![3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) orc
- czeski: (1.1) ork m
- duński: (1.1) ork w
- francuski: (1.1) orque m, orc m
- hiszpański: (1.1) orco m
- islandzki: (1.1) orki m
- japoński: (1.1) オーク
- litewski: (1.1) orkas m
- łaciński: (1.1) orcus m
- niemiecki: (1.1) Ork m
- nowogrecki: (1.1) ορκ m
- portugalski: (1.1) orc m
- quenya: (1.1) urco
- słowacki: (1.1) ork m
- ukraiński: (1.1) орк m; (2.1) орк m
- węgierski: (1.1) ork
- włoski: (1.1) orco m
- źródła:
- ↑
Hasło „ork” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „ork” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Szymon Opryszek „Ruskie orki weszły do mojego domu. Świadectwo z okupowanej ukraińskiej wioski. Opowieść Tanii”, OKO.press, 2022-04-06
ork (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ork (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „ork” w: Ortograficko-gramatický slovník. A – Ž [Słownik ortograficzno-gramatyczny. A – Ž.], gł. red. M. Sokolová i A. Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 2016.
ork (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 349.
ork (język węgierski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: