operator

operator (język polski)

operator (1.1)

operator (1.2)

operator (1.4)

wymowa:

IPA: [ˌɔpɛˈratɔr], AS: [operator], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) film. autor zdjęć do filmu

(1.2) człowiek obsługujący maszynę lub urządzenie

(1.3) telekom. przedsiębiorstwo świadczące usługi telekomunikacyjne

(1.4) med. chirurg przeprowadzający operację

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) mat. funkcja; najczęściej określenie funkcji przekształcającej funkcję w funkcję

(2.2) biol. jeden z genów wchodzących w skład operonu, regulujący aktywność jego struktury; zob. też operator (genetyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	operator	operatorzy
dopełniacz	operatora	operatorów
celownik	operatorowi	operatorom
biernik	operatora	operatorów
narzędnik	operatorem	operatorami
miejscownik	operatorze	operatorach
wołacz	operatorze	operatorzy

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	operator	operatory
dopełniacz	operatora	operatorów
celownik	operatorowi	operatorom
biernik	operator	operatory
narzędnik	operatorem	operatorami
miejscownik	operatorze	operatorach
wołacz	operatorze	operatory

przykłady:

(1.2) Mój wujek jest operatorem żurawia budowlanego.

(1.3) Nie jestem zadowolony z usług mojego operatora, bo przez ostatni miesiąc dwa razy podnieśli ceny.

(2.1) Całka nieoznaczona jest operatorem, gdyż jej argumentem i wynikiem jest funkcja.

składnia:

(1.1) operator D.

(1.2) operator D.

(1.3) operator D.

(2.1) operator D.

kolokacje:

(1.1) operator filmowy • operator kamery

(1.2) operator dźwigu

(1.3) operator telekomunikacyjny / wirtualny

(2.1) operator różniczkowy / hermitowski / sprzężony / paradoksalny

synonimy:

(1.4) chirurg

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. operacja ż, operatornia ż, operant m, operatywka ż, operatywność ż

forma żeńska operatorka ż

czas. operować, zoperować

przym. operatorski, operatorowy, operacyjny, operatywny

przysł. operatywnie, operacyjnie

związki frazeologiczne:

tour operator • touroperator

etymologia:

łac. operator

uwagi:

zob. też operator w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) operator; (2.1) operator
• duński: (1.1) operatør w; (1.2) operatør w
• interlingua: operator
• niemiecki: (1.3) Betreiber m; (2.1) Operator m
• szwedzki: (1.2) operatör w
• ukraiński: (1.1) оператор m; (1.2) оператор m
• węgierski: (1.1) operatőr; (1.4) operatőr
• włoski: (1.1) operatore m

źródła:

operator (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˈɒpəɹeɪtə/, SAMPA: /"Qp@reIt@/

amer. IPA: /ˈɑːpəɹeɪtɚ/, SAMPA: /"A:p@reIt@`/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) operator

(1.2) telefonista

(1.3) mat. operator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. operate

rzecz. operation, operative

przym. operating, operational, operative

przysł. operationally

związki frazeologiczne:

smooth operator → pot. wyjadacz, ekspert

etymologia:

uwagi:

źródła:

operator (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) operator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. operose

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

operator (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) operator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: