Przejdź do zawartości

numeracja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

numeracja (język polski)

[edytuj]
numeracja (1.1)
wymowa:
IPA[ˌnũmɛˈrat͡sʲja], AS[nũmeracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) system oznaczania czegoś numerem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. numeryk m, ponumerowanie n, numer, numerowanie, numerek
przym. numeracyjny, numerowy, numeryczny
czas. numerować
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. numération < łac. numeratio[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „numeracja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.