Przejdź do zawartości

nonkonformizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nonkonformizm (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) socjol. psych. postawa sprzeciwu wobec zasad, norm i opinii obowiązujących w danym środowisku; zob. też nonkonformizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W głębi duszy była wciąż, pomimo społecznego awansu, studentką akademii sztuk pięknych, która wybrała nonkonformizm i studia bez perspektyw, młodą dziką dziewczyną, która wolała miesiącami żywić się makaronem, niż znosić jarzmo rodzinnego domu (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) buntowniczość, kontestowanie, bezkompromisowość, pryncypialność
antonimy:
(1.1) konformizm, oportunizm, koniunkturalizm, kompromisowość, ugodowość
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) antykonformizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nonkonformista m, nonkonformistka ż
przym. nonkonformistyczny
przysł. nonkonformistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Éric-Emmanuel Schmitt, Trucicielka i inne opowiadania, tłum. Agata Sylwestrzak-Wszelaki, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2011, ISBN 978-83-240-1619-8.