nitrogliceryna
nitrogliceryna (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. oleista, wybuchowa ciecz o wzorze sumarycznym C3H5N3O9, używana głównie w produkcji dynamitu oraz jako lek rozszerzający naczynia krwionośne; zob. też nitrogliceryna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nitrogliceryna nitrogliceryny dopełniacz nitrogliceryny nitrogliceryn celownik nitroglicerynie nitroglicerynom biernik nitroglicerynę nitrogliceryny narzędnik nitrogliceryną nitroglicerynami miejscownik nitroglicerynie nitroglicerynach wołacz nitrogliceryno nitrogliceryny
- przykłady:
- (1.1) Nitrogliceryna powoduje spadek ciśnienia tętniczego, nawet znaczny, gdy chory np. stoi[1].
- (1.1) Z tego powodu produkcja nitrogliceryny należy do najniebezpieczniejszych procesów technologicznych w przemyśle chemicznym[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. nitroglicerynowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- internacjonalizm (por. ang. nitroglycerin, franc. nitroglycérine, niem. Nitroglyzerin)[3], z pol. nitro- gliceryna
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) nitroglycerin, nitroglycerine
- czeski: (1.1) nitroglycerin m, nitroglycerín m
- duński: (1.1) nitroglycerin w
- francuski: (1.1) nitroglycérine ż
- galicyjski: (1.1) nitroglicerina ż
- hiszpański: (1.1) nitroglicerina ż
- kataloński: (1.1) nitroglicerina ż
- niemiecki: (1.1) Nitroglyzerin n, Nitroglycerin n
- norweski (bokmål): (1.1) nitroglyserin m
- norweski (nynorsk): (1.1) nitroglyserin m
- portugalski: (1.1) nitroglicerina ż
- rosyjski: (1.1) нитроглицери́н m
- słowacki: (1.1) nitroglycerín m
- szwedzki: (1.1) nitroglycerin n
- ukraiński: (1.1) нітрогліцери́н m
- włoski: (1.1) nitroglicerina ż
- źródła:
- ↑ (xx), Ostrożnie z Nitrogliceryną, „Dziennik Bałtycki”, 2003-09-10, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Krótka pamięć, „Dziennik Polski”, 2001-03-10, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „nitrogliceryna” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.