munter

munter (język angielski)

wymowa:

wymowa brytyjska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bryt. slang. pasztet, kaszalot (nieatrakcyjna osoba)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

munter (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈmʊntɐ]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ożywiony, żywy, wesoły

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

munter (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wesoły

odmiana:

(1.1) munter, muntert, muntre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) trist

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

munter (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) radosny, wesoły

odmiana:

przykłady:

(1.1) La oss syngje ein munter song! → Zaśpiewajmy jakąś wesołą piosenkę!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

munter (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) żywy, wesoły, żwawy

odmiana:

(1.1) munter, muntert, muntra; st. wyższy muntrare; st. najwyższy muntrast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

munter (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) żwawo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.