montriĝi

montriĝi (esperanto)

morfologia:

montr•iĝ•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) okazywać się

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	montriĝas	montriĝanta	montriĝata
pasinta	montriĝis	montriĝinta	montriĝita
venonta	montriĝos	montriĝonta	montriĝota
kondicionalo	montriĝus
imperativo	montriĝu

przykłady:

(1.1) Sed tute alia afero estus, se montriĝus, ke oni povas antaŭe antaŭvidi kun plena precizeco kaj plena certeco, kia nome lingvo estos iam internacia. → Lecz zupełnie inną sprawą byłoby, gdyby okazało się, że można wcześniej przewidzieć z pełną dokładnością i całą pewnością, jaki właściwie język stanie się kiedyś międzynarodowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. montri

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: