monoteletyzm
monoteletyzm (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) teol. pogląd teologiczny, według którego Chrystus w obu naturach kierował się jedną wolą; zob. też monoteletyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monoteletyzm monoteletyzmy dopełniacz monoteletyzmu monoteletyzmów celownik monoteletyzmowi monoteletyzmom biernik monoteletyzm monoteletyzmy narzędnik monoteletyzmem monoteletyzmami miejscownik monoteletyzmie[1] monoteletyzmach wołacz monoteletyzmie[1] monoteletyzmy
- przykłady:
- (1.1) Zwalczany przez papieża Marcina I monoteletyzm został ostatecznie potępiony na III soborze konstantynopolitańskim[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) herezja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monoteleta m
- przym. monoteletyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monothelitism, monotheletism
- arabski: (1.1) مونوثيليتية ż (mūnūṯílítíyya)
- azerski: (1.1) monofelitlik
- czeski: (1.1) monotheletismus m
- estoński: (1.1) monoteletism
- francuski: (1.1) monothélisme m
- hiszpański: (1.1) monotelismo m
- japoński: (1.1) 単意論(たんいろん) (taniron)
- kataloński: (1.1) monotelisme m
- malajalam: (1.1) ഏകമനഃവാദം (ēkamanaḥvādam)
- portugalski: (1.1) monotelismo m
- rosyjski: (1.1) монофелитство n
- słoweński: (1.1) monoteletstvo n, monoteletizem m
- włoski: (1.1) monotelismo m, monoteletismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
- ↑ z Wikipedii