melanż

melanż (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmɛlãw̃ʃ], AS: [melãũ̯š], zjawiska fonetyczne: wygł.• udziąs.• nazal.• samogł. n/m szczelin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pomieszanie różnych rzeczy

(1.2) pot. impreza z alkoholem

(1.3) włók. tkanina lub włóczka złożona z nitek o różnych barwach

(1.4) włók. kolor tkaniny lub włóczki złożonej z nitek o różnych barwach

(1.5) s.f. fikcyjna przyprawa, wymyślona na potrzeby powieści Franka Herberta pt. Diuna; zob. też melanż (Diuna) w Wikipedii

(1.6) roln. mieszanka mineralna dodawana do pasz zwierzęcych

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	melanż	melanże
dopełniacz	melanżu	melanży/melanżów
celownik	melanżowi	melanżom
biernik	melanż	melanże
narzędnik	melanżem	melanżami
miejscownik	melanżu	melanżach
wołacz	melanżu	melanże

przykłady:

(1.2) Wczoraj u Jarka na chacie był niezły melanż.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mieszanina

(1.2) pot. balanga, pot. biba, żart. bibka, pot. impra, impreza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. melanżer m

czas. melanżować

przym. melanżowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. mélange

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) melange, mixture, blend; (1.5) melange
• duński: (1.1) melange w; (1.3) melange w; (1.5) melange w
• francuski: (1.1) mélange m

źródła: