marzanna

marzanna (język polski)

marzanna (1.1)

wymowa:

IPA: [maˈʒãnːa], AS: [mažã•na], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. zwykle słomiana kukła, jako symbol zimy topiona lub palona dla przywołania wiosny; zob. też marzanna w Wikipedii

(1.2) bot. Rubia tinctorum roślina z rodziny marzanowatych uprawiana dla czerwonego barwnika zawartego w jej kłączu.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	marzanna	marzanny
dopełniacz	marzanny	marzann
celownik	marzannie	marzannom
biernik	marzannę	marzanny
narzędnik	marzanną	marzannami
miejscownik	marzannie	marzannach
wołacz	marzanno	marzanny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) marzanna farbiarska

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) roślina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Marzanna ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) inne spotykane formy to: marza, marzanka, marzena, marzana

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.2) rubia ż, granza ż
• kaszubski: (1.1) marzanna ż
• rosyjski: (1.1) марена ż

źródła:

marzanna (język kaszubski)

marzanna (1.1)

marzana (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) marzanna

(1.2) bot. marzana

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. marzanna

uwagi:

(1.1) obrzęd do niedawna nieznany na Kaszubach

źródła: