mandala

mandala (język polski)

mandala (1.1)

wymowa:

IPA: [mãnˈdala], AS: [mãndala], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) motyw artystyczny, zwykle w kształcie okręgu, ze wpisanym kwadratem podzielonym na cztery trójkąty, który symbolizuje kosmos; jest używany w celach religijnych i w magii; zob. też mandala w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mandala	mandale
dopełniacz	mandali	mandali
celownik	mandali	mandalom
biernik	mandalę	mandale
narzędnik	mandalą	mandalami
miejscownik	mandali	mandalach
wołacz	mandalo	mandale

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) sanskr. मण्डल

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mandala
• białoruski: (1.1) мандала ż
• bułgarski: (1.1) мандала ż
• duński: (1.1) mandala w
• esperanto: (1.1) mandalo
• hiszpański: (1.1) mandala m
• niemiecki: (1.1) Mandala n
• norweski (bokmål): (1.1) mandala m
• norweski (nynorsk): (1.1) mandala m
• nowogrecki: (1.1) μάνταλα ż
• rosyjski: (1.1) мандала ż
• słowacki: (1.1) mandala ż
• szwedzki: (1.1) mandala w
• tybetański: (1.1) དཀྱིལ་འཁོར
• ukraiński: (1.1) мандала ż

źródła:

mandala (język angielski)

mandala (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mandala

odmiana:

(1.1) lp mandala; lm mandalas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mandala (język czeski)

mandala (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mandala

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mandala	mandaly
dopełniacz	mandaly	mandal
celownik	mandale	mandalám
biernik	mandalu	mandaly
wołacz	mandalo	mandaly
miejscownik	mandale	mandalách
narzędnik	mandalou	mandalami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mandalový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mandala (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [mɑ̃n̦.ˈda.la]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mandala

odmiana:

(1.1) lp mandala; lm mandalas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. rzad. mándala

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. मण्डल (máṇḍala) → krążek, koło

uwagi:

źródła:

mandala (język słowacki)

mandala (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mandala

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mandala (język staro-wysoko-niemiecki)

mandala (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) migdał

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staro-wysoko-niemiecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

mandala (język szwedzki)

mandala (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) mandala

odmiana:

(1.1) en mandala, mandalan, mandalor, mandalorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: