manda
Wygląd
manda (język hiszpański)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˈmãn̩.da]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) propozycja, oferta[1]
- (1.2) zapis, legat (w testamencie)[1]
- (1.3) (Andaluzja i Chile) rel. wotum, ślubowanie[2]
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od mandar
- (2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od mandar
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. mandar, mandarse
- przym. mandón, mandante, bienmandado
- rzecz. mando m, mandamiento m, mandante m/ż, mandador m, mandadora ż, mandado m, mandada ż, mandón m, mandona ż, mandamás m/ż, mandadero m, mandadera ż, mandadería ż, mandación ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 487.
- ↑ Hasło „manda” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
manda (język pali)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) leniwy (zwłaszcza w odniesieniu do zdolności intelektualnych)[1]
- (1.2) głupi, tępy[1]
- (1.3) wolny, powolny[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Pali - Podstawowe przymiotniki
- źródła: