lubić
Wygląd
(Przekierowano z lubić się)
lubić (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. polubić)
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik lubić czas teraźniejszy lubię lubisz lubi lubimy lubicie lubią czas przeszły m lubiłem lubiłeś lubił lubiliśmy lubiliście lubili ż lubiłam lubiłaś lubiła lubiłyśmy lubiłyście lubiły n lubiłom lubiłoś lubiło tryb rozkazujący niech lubię lub niech lubi lubmy lubcie niech lubią pozostałe formy czas przyszły m będę lubił,
będę lubićbędziesz lubił,
będziesz lubićbędzie lubił,
będzie lubićbędziemy lubili,
będziemy lubićbędziecie lubili,
będziecie lubićbędą lubili,
będą lubićż będę lubiła,
będę lubićbędziesz lubiła,
będziesz lubićbędzie lubiła,
będzie lubićbędziemy lubiły,
będziemy lubićbędziecie lubiły,
będziecie lubićbędą lubiły,
będą lubićn będę lubiło,
będę lubićbędziesz lubiło,
będziesz lubićbędzie lubiło,
będzie lubićczas zaprzeszły m lubiłem był lubiłeś był lubił był lubiliśmy byli lubiliście byli lubili byli ż lubiłam była lubiłaś była lubiła była lubiłyśmy były lubiłyście były lubiły były n lubiłom było lubiłoś było lubiło było forma bezosobowa czasu przeszłego lubiano[1] tryb przypuszczający m lubiłbym,
byłbym lubiłlubiłbyś,
byłbyś lubiłlubiłby,
byłby lubiłlubilibyśmy,
bylibyśmy lubililubilibyście,
bylibyście lubililubiliby,
byliby lubiliż lubiłabym,
byłabym lubiłalubiłabyś,
byłabyś lubiłalubiłaby,
byłaby lubiłalubiłybyśmy,
byłybyśmy lubiłylubiłybyście,
byłybyście lubiłylubiłyby,
byłyby lubiłyn lubiłobym,
byłobym lubiłolubiłobyś,
byłobyś lubiłolubiłoby,
byłoby lubiłoimiesłów przymiotnikowy czynny m lubiący, nielubiący ż lubiąca, nielubiąca lubiące, nielubiące n lubiące, nielubiące imiesłów przymiotnikowy bierny m lubiany, nielubiany lubiani, nielubiani ż lubiana, nielubiana lubiane, nielubiane n lubiane, nielubiane imiesłów przysłówkowy współczesny lubiąc, nie lubiąc rzeczownik odczasownikowy lubienie, nielubienie
- składnia:
- (1.1) lubić B. • nie lubić D. • lubić bezokolicznik
- kolokacje:
- (1.1) lubić kolegę / czekoladę / pływać / spacerować / …
- antonimy:
- (1.1) nienawidzić
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. luba ż, lubienie n, polubienie n, luby m, ulubieniec m, oblubienica ż
- czas. lubować się, polubić, znielubić
- przym. luby, ulubiony
- ims. lubiany
- tem. słow. -lubny
- związki frazeologiczne:
- lubić jak psy dziada w ciasnej ulicy
- uwagi:
- Spotykana forma lubieć jest niepoprawna[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) like, care for, be fond of, fancy
- arabski: (1.1) حب, أحب, ود
- chiński standardowy: (1.1) 喜欢 (xǐhuan), 爱好 (àihào)
- czeski: (1.1) mít rád
- dolnołużycki: (1.1) rad měś/byś/itd., lubowaś
- duński: (1.1) kunne lide
- esperanto: (1.1) ŝati
- fiński: (1.1) slang. digata
- francuski: (1.1) aimer
- hiszpański: (1.1) gustar
- interlingua: (1.1) affectionar
- japoński: (1.1) 好く
- jidysz: (1.1) ליב האָבן (lib hobn)
- kataloński: (1.1) agradar
- łaciński: (1.1) diligo, amo
- łotewski: (1.1) patikt
- niderlandzki: (1.1) mogen, lusten, leuk vinden
- niemiecki: (1.1) mögen, gern / lieb haben, lubić coś robić gern schwimmen/wandern/itd.
- norweski (bokmål): (1.1) like
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) нравиться, любить
- slovio: (1.1) lubit (лубит)
- suahili: (1.1) penda
- szwedzki: (1.1) tycka om, gilla
- tagalski: (1.1) gusto, maibigan
- ukraiński: (1.1) любити
- węgierski: (1.1) kedvel
- włoski: (1.1) piacere, amare
- źródła:
- ↑ Hasło „lubić” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.