locutor

locutor (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) rzad. mówca (ktoś kto mówi)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) speaker

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

locutor (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozmówca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

locutor (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rozmówca

odmiana:

(1.1) lŏcūtor, lŏcūtōris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lŏcūtor	lŏcūtōrēs
dopełniacz	lŏcūtōris	lŏcūtōrum
celownik	lŏcūtōrī	lŏcūtōribus
biernik	lŏcūtōrem	lŏcūtōrēs
ablatyw	lŏcūtōre	lŏcūtōribus
wołacz	lŏcūtor	lŏcūtōrēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. loquor

rzecz. locutorium n, locutio ż

przym. loquax

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. locu tor

uwagi:

źródła: