kupec

kupec (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) kupiec (nabywca)

(1.2) kupiec (ktoś, kto trudni się handlem)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kupec	kupci
dopełniacz	kupce	kupců
celownik	kupci / kupcovi	kupcům
biernik	kupce	kupce
wołacz	kupče	kupci
miejscownik	kupci / kupcovi	kupcích
narzędnik	kupcem	kupci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kupovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kupec (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kupiec (nabywca)

(1.2) kupiec (handlarz)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) nájsť kupca na niečo

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kupectvo n

przym. kupecký

czas. kupovať ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: