konstancki
konstancki (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) geogr. związany z Konstancą, dotyczący Konstancy[1]
- (1.2) geogr. hist. związany z Konstancją, dotyczący Konstancji
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik konstancki konstancka konstanckie konstanccy konstanckie dopełniacz konstanckiego konstanckiej konstanckiego konstanckich celownik konstanckiemu konstanckiej konstanckiemu konstanckim biernik konstanckiego konstancki konstancką konstanckie konstanckich konstanckie narzędnik konstanckim konstancką konstanckim konstanckimi miejscownik konstanckim konstanckiej konstanckim konstanckich wołacz konstancki konstancka konstanckie konstanccy konstanckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) współcz. konstancjański
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konstancjański
- słowacki: (1.1) konstanský
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 145.