koncelebra

koncelebra (język polski)

koncelebra (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wspólne sprawowanie eucharystii przez więcej niż jednego prezbitera; zob. też koncelebra w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koncelebra	koncelebry
dopełniacz	koncelebry	koncelebr
celownik	koncelebrze	koncelebrom
biernik	koncelebrę	koncelebry
narzędnik	koncelebrą	koncelebrami
miejscownik	koncelebrze	koncelebrach
wołacz	koncelebro	koncelebry

przykłady:

(1.1) Czy ojciec Bonawentura dołączy się do koncelebry?

(1.1) Moja babcia nie lubiła koncelebr, mówiła, że to msze „kołchoźnicze”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) uroczysta koncelebra • przewodniczyć koncelebrze • dołączyć się do koncelebry

synonimy:

(1.1) celebra, eucharystia, msza, koncelebracja

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) celebra

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koncelebracja ż, koncelebrant m, koncelebrans m, celebrans mos, koncelebrowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kon- celebra < p.łac. celebro

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) concelebration
• włoski: (1.1) concelebrazione ż

źródła: