komunalny
komunalny (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik komunalny komunalna komunalne komunalni komunalne dopełniacz komunalnego komunalnej komunalnego komunalnych celownik komunalnemu komunalnej komunalnemu komunalnym biernik komunalnego komunalny komunalną komunalne komunalnych komunalne narzędnik komunalnym komunalną komunalnym komunalnymi miejscownik komunalnym komunalnej komunalnym komunalnych wołacz komunalny komunalna komunalne komunalni komunalne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W piśmie naczelnika wydziału infrastruktury komunalnej Jana Galicy przeczytać można, że inwestycja z punktu widzenia władz miasta jest nieopłacalna[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) miejski, municypalny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. komuna ż, komunalnik m, komunalizacja ż, komunalizowanie n, skomunalizowanie n
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) municipal
- białoruski: (1.1) камунальны
- bułgarski: (1.1) комунален
- duński: (1.1) kommunal, w złożeniach kommune-
- hiszpański: (1.1) municipal
- niemiecki: (1.1) kommunal, Kommunal-
- norweski (bokmål): (1.1) kommunal
- norweski (nynorsk): (1.1) kommunal
- rosyjski: (1.1) коммунальный
- słowacki: (1.1) komunálny
- szwedzki: (1.1) kommunal
- ukraiński: (1.1) комунальний
- włoski: (1.1) comunale
- źródła:
- ↑
Hasło „komunalny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ sem, Bez światła, „Tygodnik Podhalański”, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „komunalny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.