Przejdź do zawartości

kolektywny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kolektywny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌkɔlɛkˈtɨvnɨ], AS: [kolektyvny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zbiorowy, zespołowy, wspólny; oparty na takim działaniu
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikkolektywnykolektywnakolektywnekolektywnikolektywne
dopełniaczkolektywnegokolektywnejkolektywnegokolektywnych
celownikkolektywnemukolektywnejkolektywnemukolektywnym
biernikkolektywnegokolektywnykolektywnąkolektywnekolektywnychkolektywne
narzędnikkolektywnymkolektywnąkolektywnymkolektywnymi
miejscownikkolektywnymkolektywnejkolektywnymkolektywnych
wołaczkolektywnykolektywnakolektywnekolektywnikolektywne
przykłady:
(1.1) Tajemnicą inteligencji roju jest kolektywna samoorganizacja.
(1.1) …ważnym zagrożeniem były bunty plemion arabskich, które za życia Muhammada złożyły mu przysięgę lojalności, a które po jego śmierci uznały się za zwolnione z zawartej z nim umowy i wynikających stąd zobowiązań wobec Medyny. Arabska tradycja nadała plemiennym przejawom nieposłuszeństwa kolektywną nazwę „ridda”, czyli apostazja, odrzucenie.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zbiorowy, zespołowy, wspólny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolektyw m, kolektywność ż, kolektywizacja ż, kolektywizowanie n, kolektywizm m, kolektywista m, kolektywistka ż
czas. kolektywizować ndk., skolektywizować dk.
przym. kolektywistyczny, kolektywizacyjny
przysł. kolektywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. collectif < łac. collectivus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Paulina Lewicka, Wszystkie twarze imperium [w:] 14 wieków cywilizacji, której nie znamy. Historia Arabów. „Pomocnik Historyczny Polityki”, 11/2011, s. 25.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kolektywny&oldid=8192137”