Przejdź do zawartości

kim

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: kiim • Kim

kim (użycie międzynarodowe)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

symbol

(1.1) jęz. kod ISO 639-3 język karagaski, tofalarski, tofałarski, tofa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kim (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [cĩm], AS: [ḱĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​?/i
znaczenia:

zaimek, forma fleksyjna

(1.1) N. i Ms. od: kto

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: kima

spójnik

(3.1) gw. (Śląsk Cieszyński) zanim[1]
odmiana:
(1.1) opis polskich zaimków na stronie aneksu
(2.1) zob. kima
przykłady:
(3.1) Kim ty tam zóndziesz, beje rano.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zanim
źródła:
  1. ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.

kim (język liwski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) dziesięć, 10[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Fanny de Sivers, Parlons live: Une langue de la Baltique, L'Harmattan, Paryż 2001, ISBN 2-7475-1337-8, s. 41.

kim (język niderlandzki)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) horyzont, linia horyzontu[1]
odmiana:
(1.1) lp kim; lm kimmen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) horizon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Mały słownik niderlandzko-polski i polsko-niderlandzki, Nico Martens i Elke Morciniec, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-0097-6.

kim (język turecki)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

zaimek

(1.1) kto[1]
(1.2) ktokolwiek[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kimlik
zaim. kimse
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Barbara Podolak, Piotr Nykiel, Kieszonkowy słownik turecko-polski, polsko-turecki, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2008, ISBN 978-83-7435-802-6, s. 137.

kim (język uzbecki)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

zaimek

(1.1) kto[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Andrey Taranov, Uzbek vocabulary for English speakers, T&P Books Publishing, 1990, ISBN 978-1-78071-709-8, s. 24.
  2. ↑ Uzbek-English dictionary. The Center for Turkic and Iranian Lexicography and Dialectology (CTILD).
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kim&oldid=8448610”