Przejdź do zawartości

kielich

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kielich (język polski)

[edytuj]
kielichy (1.1)
kielich (1.2)
kielich (1.3) pomidora
wymowa:
IPA: [ˈcɛlʲix], AS: [ḱelʹiχ], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) naczynie do picia z czarką na smukłej nóżce; zob. też kielich (naczynie) w Wikipedii
(1.2) pot. korona niektórych kwiatów przypominająca kielich (1.1)
(1.3) bot. listki okalające kwiat, a później również owoc; zob. też kielich (botanika) w Wikipedii
(1.4) techn. nieco rozszerzony koniec rury, w który można włożyć inną rurę
(1.5) med. jeden z elementów anatomicznych budowy nerki
odmiana:
(1.1-5)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkielichkielichy
dopełniaczkielichakielichów
celownikkielichowikielichom
biernikkielichkielichy
narzędnikkielichemkielichami
miejscownikkielichukielichach
wołaczkielichukielichy
przykłady:
(1.1) Na dnie kielicha zostało jeszcze trochę wina.
(1.2) Bąk wlazł do kielicha i zaczął opijać się nektarem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kielich mszalny
(1.2) kielich kwiatowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) naczynie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kielichowiec m, kielichowcowate nmos, kielichowate nmos
zdrobn. kieliszek m
przym. kielichowy, kielichowaty, kielichowcowaty, kieliszkowaty
przysł. kielichowato
związki frazeologiczne:
kielich goryczy
etymologia:
niem. Kelch < łac. calix[1] < gr. κάλυξ
uwagi:
zob. też kielich w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kielich” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kielich&oldid=8208626”