Przejdź do zawartości

kiün

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kiün (język wilamowski)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
kuyn • kuənn
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) żyto[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kiünfald, kiüngiöf, kiünkosta m, kiünmaoł n, kiünmüttela n, kiünśpree ż, kiünśtöpuł ż, kiünśtruf n
zdrobn. kiünła n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Rośliny
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kiün&oldid=7992265”