kejser

kejser (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈkαjsɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) cesarz

odmiana:

(1.1) en kejser, kejseren, kejsere, kejserne

przykłady:

(1.1) I eventyret «Kejserens nye klæder» råber barnet «… men han har jo ikke noget på!» → W baśni „Nowe szaty cesarza” dziecko krzyczy: „Ależ on nic na sobie nie ma!”

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kejserinde w

związki frazeologiczne:

kejsersnit → cesarskie cięcie

etymologia:

dolnoniem. keiser < łac. caesar < łac. Gaius Iulius Caesar

uwagi:

źródła: