kebap

kebap (język turecki)

kebap (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kulin. kebab

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kebap	kebaplar
dopełniacz	kebabın	kebapların
celownik	kebaba	kebaplara
biernik	kebabı	kebapları
miejscownik	kebapta	kebaplarda
ablatyw	kebaptan	kebaplardan
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. lp kebabım kebaplarım 2. os. lp kebabın kebapların 3. os. lp kebabı kebapları 1. os. lm kebabımız kebaplarımız 2. os. lm kebabınız kebaplarınız 3. os. lm kebabı kebapları

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kebap (język turkmeński)

kebap (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kulin. kebab

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: