Przejdź do zawartości

karminadel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

karminadel (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) kulin. kotlet mielony; zob. też karminadle w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dziś na obiad bydą karminadle.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) berg[1], karbinadel, kardinadel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kotlet mielony
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Szromba-Rysowa: Pożywienie ludności wiejskiej na Śląsku. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1978. Cytat: „bergi (D.W.) – mielone wołowe lub wieprzowe kotlety z cebulą, solą i tartą bułką albo namoczonym chlebem, smażone na tłuszczu; inaczej karminadle lub kardinadle (D.)”.
  2. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 207.