karacena

karacena (język polski)

karacena (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˌkaraˈt͡sɛ̃na], AS: [karacẽna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) lekka, przylegająca do ciała zbroja ze stalowych łusek naszytych na skórę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karacena	karaceny
dopełniacz	karaceny	karacen
celownik	karacenie	karacenom
biernik	karacenę	karaceny
narzędnik	karaceną	karacenami
miejscownik	karacenie	karacenach
wołacz	karaceno	karaceny

przykłady:

(1.1) Z każdej wyprawy przywozi piękną karacenę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zbroja, kolczuga

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karacennik

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) z łac. coria lm od łac. corium → skóra

uwagi:

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) corazina, coratina, coratium

źródła:

 Hasło „karacena” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.

Encyklopedya, zbiór wiadomości z wszystkich gałęzi wiedzy, wydanie Macierzy Polskiej, Lwów 1898.