Przejdź do zawartości

jutrznia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Jutrznia

jutrznia (język polski)

[edytuj]
jutrznia (1.2)
jutrznia (1.4) nad San Francisco
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. początek poranka, zanim wzejdzie słońce[1][2]
(1.2) książk. zjawisko zorzy na porannym niebie[3]
(1.3) przen. rozpoczynanie się czegoś[1]
(1.4) astr. planeta Wenus obserwowalna o poranku jako jasny obiekt na niebie[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) dawniej, gdy żydowskim muzykantom zdarzało się grywać w naszej wsi, wstawałem o jutrzni i przyglądałem się pilnie ich dochodzeniu do naszych opłotków[4].
(1.2) Lekkie szmery w konarach drzew dały poznać, że niejeden skrzydlaty mieszkaniec, mający zwyczaj budzić się pod promieniem jutrzni, wyrwany został ze snu przez grzmot broni palnej[5].
składnia:
kolokacje:
(1.2) blask jutrzni
(1.3) jutrznia życia
synonimy:
(1.1) świt; daw. zaranie
(1.2) jutrzenka
(1.3) zaranie
(1.4) gwiazda zaranna, Gwiazda Poranna, Jutrzenka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pora
(1.2) zorza
(1.3) okres
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jutro n, jutrzenka ż, Jutrzenka ż, Jutrznia ż, dojutrek mos, dojutrkowość ż
czas. jutrać ndk.
przym. jutrzenkowy, jutrzenny, jutrzniany
przysł. jutro
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *utrьnъporanny; źródłosłów dla pol. Jutrznia
uwagi:
zwykle w lp
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jutrznia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jutrznia (pora)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jutrznia (na niebie)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. A jak królem, a jak katem będziesz, Tadeusz Nowak, 1968 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Józef Weyssenhoff, Soból i panna (wyd. 1913)