Przejdź do zawartości

izolować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

izolować (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyizolować)

(1.1) wydzielać z całości

czasownik przechodni niedokonany (dk. zaizolować)

(2.1) pokrywać izolacją

czasownik przechodni niedokonany (dk. odizolować)

(3.1) oddzielać od otoczenia, nie dopuszczać do zetknięcia
(3.2) być używanym jako izolacja

czasownik zwrotny niedokonany izolować się (dk. wyizolować się)

(4.1) oddzielać się od czegoś

czasownik zwrotny niedokonany izolować się (dk. odizolować się)

(5.1) odsuwać się od innych, pozostawać w odosobnieniu, trzymać się na uboczu
odmiana:
(1-3) koniugacja IV
(4-5) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(3.1) oddzielać, separować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. odizolować, wyizolować, zaizolować
rzecz. izolacja ż, izolacjonizm m, izolacjonista m, izolat m, izolator m, odizolowanie n
przym. izolowany, izolacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. isolare[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 21.