infeliz

infeliz (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ĩɱ.fe.ˈliθ]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieszczęśliwy, niepomyślny, niefortunny

(1.2) pot. pokorny, uległy, prostoduszny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) nieszczęśnik, nieudacznik, pechowiec

(2.2) pot. nieszczęśliwiec, biedaczek, biedula

odmiana:

(1) lp infeliz m/ż; lm infelices m/ż

(2) lm infelices

przykłady:

(1.1) Mi hermana era infeliz en su matrimonio. → Moja siostra była nieszczęśliwa w swoim małżeństwie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) desafortunado, desgraciado

(1.2) bondadoso, apocado, candoroso, ingenuo

antonimy:

(1.1) feliz, afortunado

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. infelicidad ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. infēlix

uwagi:

źródła:

infeliz (język portugalski)

wymowa:

lp IPA: [ĩfə'liʃ], lm IPA: [ĩfə'lizəʃ]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieszczęśliwy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) nieszczęśnik

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) nieszczęśnica

odmiana:

(1.1) lp infeliz m ż; lm infelizes m ż

(2.1) lp infeliz; lm infelizes

(3.1) lp infeliz; lm infelizes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: