ignorant

ignorant (język polski)

wymowa:

IPA: [iɡˈnɔrãnt], AS: [ignorãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek wykazujący ignorancję, odznaczający się brakiem elementarnej wiedzy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ignorant	ignoranci
dopełniacz	ignoranta	ignorantów
celownik	ignorantowi	ignorantom
biernik	ignoranta	ignorantów
narzędnik	ignorantem	ignorantami
miejscownik	ignorancie	ignorantach
wołacz	ignorancie	ignoranci
depr. M. i W. lm: (te) ignoranty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ignorancja ż, ignorowanie n, zignorowanie n

forma żeńska ignorantka ż

czas. ignorować ndk., zignorować dk.

przym. ignorancki, ignorowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) często błędnie stosowane w kontekście osoby ignorującej coś

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ignoramus
• duński: (1.1) ignorant w
• niemiecki: (1.1) Ignorant m
• słowacki: (1.1) ignorant m

źródła:

ignorant (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieświadomy czegoś

(1.2) niedouczony, ciemny, będący ignorantem w jakiejś dziedzinie

(1.3) pot. prostacki

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.1) ignorant of sth

(1.2) ignorant about sth

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ignorance

czas. ignore

przysł. ignorantly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ignorant (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ignorant

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ignorant	ignoranti
dopełniacz	ignoranta	ignorantů
celownik	ignorantovi / ignorantu	ignorantům
biernik	ignoranta	ignoranty
wołacz	ignorante	ignoranti
miejscownik	ignorantovi / ignorantu	ignorantech
narzędnik	ignorantem	ignoranty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ignorance, ignorantství, ignorantka

przym. ignorantský

czas. ignorovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ignorant (język francuski)

wymowa:

​

(1.1) IPA: /i.ɲɔ.ʁɑ̃/

(2.1) IPA: /i.ɲɔ.ʁɑ̃/ m, IPA: /i.ɲɔ.ʁɑ̃t/ ż

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ignorant

przymiotnik

(2.1) niedoinformowany

(2.2) niedouczony, ciemny

odmiana:

(1.1) lp ignorant; lm ignorants

(2.1) lp ignorant m, ignorante ż; lm ignorants m, ignorantes ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ignorance ż

czas. ignorer

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ignorant (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ignorant

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ignorancia ż, ignorantstvo n

forma żeńska ignorantka ż

czas. ignorovať ndk./dk.

przym. ignorantský

przysł. ignorantsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ignorant (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niedouczony, ciemny

odmiana:

(1.1) ignorant, ignorant, ignoranta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ignorera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: