idylla

idylla (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. sielankowe życie

(1.2) liter. pogodny liryk opiewający uroki życia na wsi

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	idylla	idylle
dopełniacz	idylli	idylli / idyll
celownik	idylli	idyllom
biernik	idyllę	idylle
narzędnik	idyllą	idyllami
miejscownik	idylli	idyllach
wołacz	idyllo	idylle

przykłady:

(1.1) Idylla maleńka taka: / Wróbel połyka robaka, / Wróbla kot dusi niecnota, / Pies chętnie rozdziera kota…

(1.2) Autorstwo tych idyll przypisywano Konopnickiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) sielanka, ekloga, bukolika, skotopaska

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) utwór

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. idylliczność ż, idyllizm m, idyllista m, idyllik m

przym. idylliczny

przysł. idyllicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. īdyllium < gr. εἰδύλλιον < gr. εἶδος → forma, kształt

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) idyll, idyl
• białoruski: (1.1) ідылія ż; (1.2) ідылія ż
• bułgarski: (1.1) идилия ż; (1.2) идилия ż
• rosyjski: (1.1) идиллия ż; (1.2) идиллия ż
• ukraiński: (1.1) ідилія ż; (1.2) ідилія ż
• włoski: (1.2) idillio m

źródła: