Przejdź do zawartości

identyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

identyczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌidɛ̃nˈtɨt͡ʃnɨ], AS: [idẽntyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dokładnie taki sam
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikidentycznyidentycznaidentyczneidentyczniidentyczne
dopełniaczidentycznegoidentycznejidentycznegoidentycznych
celownikidentycznemuidentycznejidentycznemuidentycznym
biernikidentycznegoidentycznyidentycznąidentyczneidentycznychidentyczne
narzędnikidentycznymidentycznąidentycznymidentycznymi
miejscownikidentycznymidentycznejidentycznymidentycznych
wołaczidentycznyidentycznaidentyczneidentyczniidentyczne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Dwie aktorki pojawiły się na bankiecie w identycznych sukienkach.
składnia:
(1.1) identyczny z czymś[1]
kolokacje:
(1.1) pozornie identyczny
synonimy:
(1.1) tożsamy, kubek w kubek, jednakowy, jednaki
antonimy:
(1.1) różny, odmienny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. identyczność ż
przysł. identycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. identique < łac. identicus < p.łac. identitas (tożsamość) < łac. idem (to samo)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
  2. ↑ Hasło „identyczny” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=identyczny&oldid=8463098”