hunkøn

hunkøn (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. rodzaj żeński

(1.2) biol. płeć żeńska

(1.3) przen. kobiety ogólnie

odmiana:

(1) et hunkøn, hunkønnet, blm, zob. też køn

przykłady:

(1.1) I de indoeuropæiske sprog omfatter kønnene typisk hankøn, hunkøn og intetkøn. → W językach indoeuropejskich rodzaje zazwyczaj dzielą się na męski, żeński i nijaki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) femininum

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. hun- køn

uwagi:

zobacz też: køn • hankøn • intetkøn

źródła: