Przejdź do zawartości

helleński

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

helleński (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Helladą i Hellenami, dotyczący Hellady i Hellenów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. każdy z języków z rodziny językowej w obrębie języków indoeuropejskich, wywodzący się z języka protohelleńskiego; zob. też języki helleńskie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikhelleńskihelleńskahelleńskiehelleńscyhelleńskie
dopełniaczhelleńskiegohelleńskiejhelleńskiegohelleńskich
celownikhelleńskiemuhelleńskiejhelleńskiemuhelleńskim
biernikhelleńskiegohelleńskihelleńskąhelleńskiehelleńskichhelleńskie
narzędnikhelleńskimhelleńskąhelleńskimhelleńskimi
miejscownikhelleńskimhelleńskiejhelleńskimhelleńskich
wołaczhelleńskihelleńskahelleńskiehelleńscyhelleńskie
 nie stopniuje się
(2.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhelleńskihelleńskie
dopełniaczhelleńskiegohelleńskich
celownikhelleńskiemuhelleńskim
biernikhelleńskihelleńskie
narzędnikhelleńskimhelleńskimi
miejscownikhelleńskimhelleńskich
wołaczhelleńskihelleńskie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) starogrecki
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) grecki
(2.1) język
hiponimy:
(2.1) starogrecki, nowogrecki, katharewusa, średniogrecki, koine, pontyjski, staromacedoński, mykeński
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Hellada ż, Hellen m, Hellenka ż, hellenizm m, hellenistyka ż, hellenista m, hellenistka ż, hellenizacja ż, hellenizowanie n, zhellenizowanie n, helleńskość ż, prahelleński m, protohelleński m
czas. hellenizować ndk., zhellenizować dk.
przym. hellenistyczny, panhelleński, wszechhelleński, przedhelleński, posthelleński, prahelleński, protohelleński
przysł. helleńsko, hellenistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=helleński&oldid=7658420”