gane

gane (język duński)

en gane (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. podniebienie

odmiana:

(1.1) en gane, ganen, ganer, ganerne

przykłady:

(1.1) Ganen danner adskillelsen mellem næsehule og mundhule. → Podniebienie tworzy przegrodę między jamami nosową a ustną.

składnia:

kolokacje:

(1.1) den bløde/hårde gane

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

norw. gane

uwagi:

zobacz też: części ciała w języku duńskim

źródła:

gane (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈga.ne]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od ganar

(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od ganar

(1.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od ganar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gane (język norweski (bokmål))

en gane (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. podniebienie

odmiana:

(1.1) en gane, ganen, ganer, ganene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: