futurum

futurum (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. zob. czas przyszły

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	futurum	futura
dopełniacz	futurum	futurów
celownik	futurum	futurom
biernik	futurum	futura
narzędnik	futurum	futurami
miejscownik	futurum	futurach
wołacz	futurum	futura

przykłady:

(1.1) Wydaje się, że gdyby posadzić polityków razem i zabronić im używania perfectum, czasu przeszłego, więcej, nakazać używania futurum, to nie byliby w stanie nic powiedzieć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. futūrum (→ przyszłość), M. lp n od łac. futūrus (→ przyszły)

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czas przyszły

źródła:

futurum (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. czas przyszły

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	futurum	futura
dopełniacz	futura	futur
celownik	futuru	futurům
biernik	futurum	futura
wołacz	futurum	futura
miejscownik	futuru	futurech
narzędnik	futurem	futury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. futurální

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

futurum (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) participium futurum od sum

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) gram. czas przyszły

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) futurum primum → czas przyszły niedokonany • futurum exactum → czas przyszły dokonany

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: