furtivus

furtivus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kradziony

(1.2) tajemny, obłudny

odmiana:

(1) furtiv|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	furtivus	furtiva	furtivum	furtivī	furtivae	furtiva
dopełniacz	furtivī	furtivae	furtivī	furtivōrum	furtivārum	furtivōrum
celownik	furtivō	furtivae	furtivō	furtivīs
biernik	furtivum	furtivam	furtivum	furtivōs	furtivās	furtiva
ablatyw	furtivō	furtivā	furtivō	furtivīs
wołacz	furtive	furtiva	furtivum	furtivī	furtivae	furtiva

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. furtus m, furtulum n, furtum n, furuncula ż, furunculus m

czas. furor

przym. furtificus

przysł. furtim

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. furtum -ivus; źródłosłów dla ang. furtive, franc. furtif, hiszp. furtivo, katal. furtiu, port. furtivo, wł. furtivo

uwagi:

źródła: