fortunny

fortunny (język polski)

wymowa:

IPA: [fɔrˈtũnːɨ], AS: [fortũ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szczęśliwy, pomyślny

(1.2) taki, któremu się wiedzie

(1.3) daw. dotyczący fortuny, losu

(1.4) daw. dotyczący majątku, posiadłości, tego co jest fortuną

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. rodzaj tańca

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	fortunny		fortunna	fortunne	fortunni	fortunne
dopełniacz	fortunnego		fortunnej	fortunnego	fortunnych
celownik	fortunnemu		fortunnej	fortunnemu	fortunnym
biernik	fortunnego	fortunny	fortunną	fortunne	fortunnych	fortunne
narzędnik	fortunnym		fortunną	fortunnym	fortunnymi
miejscownik	fortunnym		fortunnej	fortunnym	fortunnych
wołacz	fortunny		fortunna	fortunne	fortunni	fortunne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) udany

antonimy:

(1.1) niefortunny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fortunata ż, Fortunat mos, fortunarz mos, fortuna ż, fortunka ż, fortuneczka ż, fortunat m

czas. pofortunić, fortunić

przysł. fortunnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: